Verslag ARAC jeugdweekend

Lees hier een uitgebreid verslag. Meer fotomateriaal volgt zo snel mogelijk.

Afgelopen weekend was het weer zover. Onze jeugdatleten die afgelopen jaar het beste van zichzelf hebben gegeven op wedstrijden, konden dit nog eens tijdens het weekend. Op vrijdagavond spraken
we met de jeugdtrainers reeds af om gezellig te eten en de laatste voorbereidingen te treffen.

Op zaterdagmorgen stonden we daar als baby en kwamen meer en meer baby’s toe. Met z’n 27 begonnen we aan dit avontuur. Snel ouders naar huis sturen, bedden opmaken en beginnen met ons
allereerste spel. Maar buiten eten, slapen, kaka doen, overal aan voelen en proberen te kruipen doen deze nog niet zoveel. De opdrachten werden in dit thema bedacht om zoveel mogelijk water te
verzamelen. Met dit water kon de papfles gevuld worden. Het blijkt allemaal toch niet zo eenvoudig te zijn. Dan maar gaan eten.

Ons meegebracht lunchpakket naar binnen en klaar voor de babyborrel.
Door goed te proeven van allerlei frisdrankjes, kaasjes, salami vonden we de weg naar de Liereman waar we gezellig konden verder spelen. Daar moesten onze, ondertussen peuter/kleuter geworden,
atleten de schat vinden. Verdeeld in 3 kampen, moesten ze puzzelstukjes verzamelen. Dit kon door allerlei opdrachten zoals kleuren, torens bouwen, evenwichtsoefeningen, denkoefeningetjes … Die
doen ons allemaal aan de creche of kleuterschool denken, maar we hadden het ook wel iets uitdagender gemaakt. Tegen 4 uur werden de meeste puzzelstukjes verdiend en werd het tijd voor
wat water en een gezond tussendoortje. Maar onze opdracht was om de schat te zoeken. Die lag nog steeds in het speelbos. Het team dat als eerste alle puzzelstukjes had verzameld mocht als
eerste vertrekken na het bestuderen van de kaart. Een half minuutje later team 2 en nog wat later team 3. Nadat alle teams toch wel even gezocht hadden werd de schat gevonden. Daarin zat wat
snoep verstopt, iets wat kleuters wel weten te appreciëren. Dan moest er terug gestapt worden naar het Zweepesven, wat voor onze allerkleinsten best wel een uitdaging was na het vele spelen. Daar
stond ons wat lekkers te wachten. En wat eten kinderen graag: tomatensoep, wortelpuree met worst en een ‘kaasje’. Onze kookploeg had zelfs ons vlees al gesneden zodat we met een lepeltje
konden eten. Best wel handig.

Na het eten werd de muziekkennis van onze kinderen/tieners getest. Ik moet zeggen dat die uitstekend was en dat er ook wel zangtalenten tussen zitten. Dan was het
hoog tijd voor de allerkleinsten om in bed te kruipen. Volgens mij sliepen sommigen al voor ze zijn gaan liggen. Onze pupillen hebben zich beneden nog rustig wat beziggehouden en de miniemen
vertrokken op nachtspel in de Liereman. Onze uitgaande jeugd ging drugs smokkelen in het bos wat best wel angstig is. Sommige groepjes konden we op het geluid volgen, maar diegene met het meeste schrik moesten we toch in het andere kamp gaan zoeken… Dan terug naar binnen waar we met onze drugs wat lekkers konden kopen om nadien met z’n allen te gaan slapen. De rust was voor even weergekeerd. ’s Morgens vroeg was er al wat te horen in de meisjeskamer. Diegene die wakker waren, hebben beneden nog wat herinneringen opgehaald aan de voorbije jaren door wat foto’s en filmpjes te bekijken. In de jongenskamer bleef het opvallend langer stil. Hebben die meer slaap nodig of hebben zij de vorige avond minder snel de slaap gevat?

Tegen half 9 stond het ontbijt klaar en was iedereen wakker en aangekleed. Genoeg gegeten om verder te kunnen en bedden opruimen. Voor zover dat laatste nog moest. Het is tof om te zien hoe
de groteren de kleinsten helpen om hun bed en matras op te ruimen en om alles terug in de koffers te krijgen. Alles beneden aan de kant en verder spelen. Ondertussen waren we volwassen en
moesten we een huishouden runnen. Was ophangen en opvouwen, appel schillen, haar kammen van de kinderen, klusjes doen (nagel in hout kloppen) … Voor sommigen was dit allemaal vrij
onbekend en onwennig om aan te beginnen, voor sommigen voelde dit al wat meer vertrouwd aan. Uiteraard werd er rekening gehouden met de leeftijdsverschillen.

Dan was het middag en konden we naar het trouwfeest. Samen met je partner naar de tafel wandelen en vervolgens feesten op ‘les Lacs du Connemara’ en zwaaien met onze servetten. Een
trouwfeest met spaghetti is misschien niet alledaags. Maar de jaarlijkse traditie van spaghetti op zondagmiddag mocht niet ontbreken. En uiteraard was dit geweldig lekker. Dankjewel kookploeg!
Na de middag hebben de oude mensen een typische bingo namiddag gespeeld. Atleten tegen trainers die door opdrachten uit te voeren, nummertjes konden bedekken om ‘bingo’ te maken.
Opdrachten uitvoeren als slechtziende, op 1 been, zonder babbelen is niet evident. Schop je schoen maar eens ver weg in het natte gras en ga die dan maar terug halen of leg een parcours in groep
geblinddoekt zo snel mogelijk af. Wat staat ons later nog te wachten …

Nog even een gezond vieruurtje en daar stonden onze mama’s en papa’s. Het was een tof en gezellig weekend met schitterend weer en dankzij jullie geweldige inzet, eerlijkheid, groepsgevoel was het
meer dan geslaagd. Wij werken ondertussen verder aan een filmpje met vele foto’s en filmpjes als herinnering.

Deze vind je binnenkort ook op de site :-)